شروع فصل تازه ای از گردشگری در مازندران با معضل چادرخوابی همراه شد

براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، شروع فصل تازه ای از گردشگری در مازندران با معضل چادرخوابی همراه شد.

پس از گذشت حدود 2 سال از آغاز همه گیری کرونا که تاکنون پنج موج را پشت سر گذاشت، صنعت گردشگری در مسافر خیزترین استان کشور تا مرز ورشکستگی رفت و در این بین فقط آزادسازی های میان موجی همچون تنفسی کوتاه باعث تداوم حیات این صنعت در مازندران بود.

صنعت گردشگری مازندرانی که سالانه میزبان رسمی حدود 30 میلیون مسافر داخلی و خارجی بود از اسفند سال 98 ورود کرونا به کما رفت؛ ویروسی که نه تنها بسیاری از سرمایه گذاری های تازه شکوفا شده را متوقف کرد، بلکه بسیاری از فعالان این بخش را نیز از گردونه اقتصاد توریسم استان خارج نمود. اما اکنون پس از پایان موج پنجم، گسترش و تسریع در واکسیناسیون عمومی باعث برداشته شدن محدودیت ها و آغاز فصل تازه گردشگری در مازندران شد که آغازش را شهروندان مازندرانی با تعطیلات گذشته شاهد بودند.

بسیاری از شهروندان مازندران بویژه در مناطق مرکزی و غربی طی تعطیلات پایان ماه صفر شاهد حضور انبوهی از مسافران بودند که در نقاط مختلف چادرشان را برپا کردند؛ گویی به پیک نیک آمده بودند. بسیاری از کارشناسان چادرخوابی را مهمترین ویروس صنعت گردشگری این استان می دانند؛ ویروسی که حالا با کم رنگ شدن کرونا بار دیگر خود را نشان داده است.
نخستین گام عمومی مسافران به مازندران پس از حدود 20 ماه آن هم با چادر خوابی علاوه بر اینکه نشان از بیمار بودن صنعت گردشگری دارد، بلکه اساساً هیچ کمکی نیز به بخش های سرمایه گذاری استان نمی کند.

مشاهدات خبرنگار در شهر ساحلی محمودآباد که یکی از گردشگرپذیرترین شهرهای استان مازندران است، حاکی از حضور انبوه مسافرانی بود که چادرهایشان را در پیاده روهای خیابان های این شهر برپا کرده بودند. چادرخوابی مسافران چنان فراگیر بود که آه از نهاد شهروندان محمودآبادی برآورد چون در شهر خودشان برای عبور و مرور دچار مشکل بودند. البته چادر خوابی در این شهرستان تنها به پیاده روها ختم نشد و مسافران حتی در ساختمان های نیمه تمام چادر زدند.

حریم شکنی حقوق شهروندی
شهروندان محمود آبادی بر این اعتقاد بودند که برپا کردن چادر در پیاده روهای شهرشان گذشته از آسیب های ناشی از مخاطرات طبیعی و قرارگیری در سرقت باعث نادیده گرفتن حق و حقوق شهروندیشان شد، چرا که عبور و مرورشان را دچار اختلال کرد.

براساس قوانین حقوق شهروندی پیاده روها بخشی از حریم عمومی شهری و برای سهولت عبور مرور هستند که نباید به هر دلیل در آنها موانع قرار گیرد. علاوه بر این برخی افراد آسیب پذیر جامعه همچون معلولان و سالمندان به دلیل عدم توانایی عبور از خیابان ها از مهمترین کاربران پیاده روها هستند که در ایام تعطیلات به لطف اسکان مسافران در پیاده روها حتی از حق رفت و آمد نیز محروم می شوند. گذشته از این بسیاری از واحدهای صنفی در مجاورت پیاده روها قرار دارند و چادرهای مسافران حتی کسب و کار این افراد را نیز با مشکل مواجه می کند که همگی مصداق بارز نقض حقوق شهروندی است.
چادرخوابی، عامل فرار مسافران دیگر
صاحب و مدیر یک اقامتکاه رسمی در شهرستان محمودآباد گفت: متاسفانه نه تنها مسافران چادرخواب کمکی به اقتصاد گردشگری نمی کنند، بلکه این نوع از چادر خوابی که در تمام کوچه های ساحلی محمودآباد دیده می شود سایر مسافرانی را که در اقامتگاه های گردشگری اقامت دارند، فراری می دهد.

رضا محتاطی با بیان اینکه چادر خوابی بشدت چهره شهر را زشت کرده، افزود: این چهره زشت در سطح شهرستان و کوچه های ساحلی که مهمترین جاذبه های گردشگری است سبب شد مسافرانی که قصد چادر خوابی ندارند نیز دیگر تمایلی به ماندن در چنین مناطقی نداشته باشند و به مناطق دیگر استان عزیمت کنند.

وی تاکید کرد: چادر خوابی بشدت سطح گردشگری و پرستیژ کاری حوزه گردشگری شهرستان محمود آباد را تنزل می دهد و بخش قابل توجهی از مسافرانی را که استطاعت مالی خوبی نیز دارند، روانه دیگر شهرهای استان می کند.

این متل دار با اشاره به اینکه چادر خوابی در سال های اخیر ممنوع اعلام شده بود، گفت: متاسفانه با وجود ممنوعیت چادرخوابی حتی مشاهده می شود مسافران چادرشان را در زیر تابلوهای چادر ممنوع نیز برپا می کنند و هیچکس نیز در قبال آن مسئولیت نپذیرفته و نسبت به اجرای این ممنوعیت اقدام نمی کند.

وی افزود: در تعطیلات اخیر به علت حجم بالای مسافر، چادرهای مسافرتی به وفور در شهرستان دیده می شد که متاسفانه هیچگونه نظارت و برخوردی با وجود ممنوعیت از سوی متولیان صورت نگرفت.

او ادامه داد: طی تعطیلات گذشته به علت سرما و بارندگی های جوی برخی از افراد به متل ها و هتل ها برای اسکان مراجعه کردند، حال آنکه اگر هوا مناسب بود میزان چادر خوابی در شهرستان به چند برابر می رسید چون در همین وضعیت هم عده ای از مسافران مشغول چادر زدن در ساختمان های نیمه کاره، پاساژها و حتی پیاده روهای شهر بودند.

چادر مانع سرمایه گذاری در زیرساخت های اقامتی
این سرمایه گذار بخش خصوصی گفت: متاسفانه چادر زدن در ذهن مردم نهادینه شده است و نیاز به فرهنگ سازی اصولی و همچنین برخورد قانونی دارد، زیرا نه تنها به گردشگری آسیب جدی می زند بلکه برای مردم شهر نیز ناخوشایند است و چهره شهر را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.

محتاطی چادر را رقیبی جدی و مانع اصلی برای اقامت رسمی مسافران و گردشگران دانست و افزود: متاسفانه این پدیده انگیزه را برای سرمایه گذاری های جدید در زیرساخت های اقامتی استان به خصوص شهرهای ساحلی از بین می برد.

وی ادامه داد: تداوم چادر خوابی به خصوص با توجه به آسیب هایی که طی 2 سال اخیر ویروس کرونا بر پیکره مجموعه های گردشگری وارد کرد، ادامه فعالیت را برای مجموعه های گردشگری سخت می کند و انگیزه ای برای سرمایه گذاری بیشتر به سرمایه گذاران بخش خصوصی نمی دهد.

این مدیر اقامتگاه رسمی همچنین وضعیت اقامتگاه های استان را نامطلوب و خارج از شان گردشگری مازندران عنوان کرد و گفت: مازندران ظرفیت بزرگی برای سرمایه گذاری های متنوع در بخش اقامتگاه ها دارد که چادرخوابی از آن جلوگیری می کند.

او شهرهای ساحلی مرکزی استان را بیشترین مناطق هجوم چادرخوابی دانست و اظهار داشت: متاسفانه مدیریت شهری، میراث فرهنگی و دیگر مسئولان هیچ توجهی به این معضل بزرگ صنعت گردشگری استان ندارند.

محتاطی خواستار نظارت بیشتر بر چادر خوابی شد و گفت: متاسفانه با وجود بنرهایی که در پارک ها و اماکن شهری مبنی بر ممنوعیت چادر زده شده است ولی هیچ فرد یا ارگانی بر چادر خوابی نظارت ندارد و برخوردی صورت نمی گیرد.

شکست کرونا با چادرخوابی
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری، صنایع دستی مازندران گفت: براساس مصوبه ستاد سفر و ستاد کرونا هرگونه چادر خوابی به علت شیوع ویروس کرونا ممنوع است.

مهران حسنی با بیان اینکه پیش تر قبل از شیوع ویروش کرونا نیز گردشگری مازندران در راستای ساماندهی چادر خوابی اقدام کرده بود، افزود: مکان های خاصی برای برپایی چادر در نظرگرفته شد که چهره شهر را مخدوش نکنند و همچنین مشکلی برای شهروندان به وجود نیاید. حال آن که این موضوع برای قبل از شیوع کرونا بوده است و از زمان شیوع کرونا تاکنون هرگونه چادر خوابی ممنوع است و باید با آن برخورد شود.

وی توضیح داد: برخورد با چادر خوابی در هر شهرستان به عهده مدیریت شهری یعنی شهرداری ها و نیروی انتظامی است که آنها مسئول هستند چادرها را از سطح شهر جمع آوری کنند.

معاون گردشگری مازندران تنها راه جلوگیری از چادر خوابی را برخورد قانونی با آنها عنوان کرد و گفت: تنها راه حلی که مازندران را از چادر خوابی نجات خواهد داد و گردشگری مازندران را احیا خواهد کرد برخورد صریح با چادر خوابان براساس مصوبه ستاد سفر و کرونا است.