باید زنده می ماندیم و روزی را می دیدیم که کسی در قد و قواره شیخ رضا غلامی به شخصیتی با عظمت مرحوم علامه حکیمی متلک بیاندازد!
من که می دانم مشکل از کجاست، کافی بود استاد حکیمی یک بار برخی را مختصری تحویل بگیرد یا جواب دعوت های پژوهشکده ها و مؤسسات شان را بدهد، یا کمی کارهای متوسط و کم بنیه ای که با بودجه های میلیاردی تولید می کردند تأیید کند، آن وقت هم ضد انقلاب حسابش نمی کردند و هم کاملا به تجلیل و تقدیر او می پرداختند!
کسی نیست بگوید همین که مرحوم حکیمی سال ها سوخت و ساخت و از درون آتش گرفت اما جامعه را برنیاشفت و برای حفظ ثبات جامعه و پرهیز از آسیب نظام جنجال و آشوب برپانکرد، بروید خدا را شکر کنید!
و گرنه اگر قرار بود برای عدالت به میدان بیاید، با این کارنامه شرم آور شما دیگر چیزی برای کسی باقی می ماند؟
سازکار تحقق عدالت اگر قرار بود برقرار شود که جای خیلی افراد باید تغییر می کرد و امروز هر کسی نمی توانست از راه برسد و زبان بریزد!
این روزها می گذرد و فردایی هم هست که در پیشگاه پروردگار حکیمی بزرگ را که شب و روز بر مظلومیت ها و محرومیت ها اشک می ریخت و می نالید، و همه زندگی اش را وقف مجاهدت های بزرگ کرده بود مقابل کسانی بیاورند که مناصب را تقسیم کرده اند و کشور و مردم و دین را به این روز کشانده اند!
