گفت و گو مازیارخویشوند سردبیر خبریجات با دکتر سیامک حجت

دکتر سیامک حجت در گفت و گو با مازیارخویشوند سردبیر خبریجات گفت : از سال 1338 صنعت خودر سازی در کشور ایران قبل از کشور هایی از جمله چین ، هند و کره شروع شد کشورهایی که هم اکنون‌ جزو مطرح ترین تولید کننده خودرو هستند و متاسفانه در 65 سال گذشته در ایران صنعت خودرو عملگرد خوبی نداشته است بخصوص در 30 سال گذشته (که زمان جنگ دفاع مقدس از آن کسر شده است) به واسطه مدیران ناکارآمد که دانش مرتبط نداشتند ، انگیزه لازم اایجاد نکرده اند و سبب شد در این صنعت ضعیف عمل کنیم درقالب یک مثال می توان گفت که اگر یک راننده اتوبوس را در سکان یک هواپیما قرار دهیم آن هواپیما محکوم به سقوط است و صنعت خودرو سازی کشور طی 30 سال گذشته سقوط آزاد داشته است
وی افزود: در حال حاضر صنعت خودرو کشور در بازارهای جهانی هیچ جایگاهی ندارد و حتی در بازار کشوراگر درب های انتخاب را باز کنند و گزینه های مردم را محدود نکنند عمر خودرو سازی های داخل کشور به یک ماه نمی رسد. کشور های نظیر هند ، چین و کره بیش از 50 درصد بازار جهانی را در دست گرفته اند این در حالی است که این 3 کشور هر کدام به طور متوسط حدود 24 سال است که وارد صنعت خودرو شده اند و در 20 سال گذشته محصولاتشان در بازار های بین المللی ورود کرده اند و شاهدیم که با چه مرتبه مالی اقتصاد دنیا را به لحاظ ، صنعتی و فرهنگی تحت پوشش خود قرار داده اند.
دکتر سیامک حجت تصریح کرد:در داخل کشور خودرهای تولید کشور هند، چین و کره در خیابان های شهر در حال حرکت است و نتیجه این امر فرهنگ غالب این کشورها را در جامعه نشان می هد که باید افتخار کنیم که خوروهایی نطیر هیوندای، کیا و.. استفاده می کنیم و این امر نشان دهنده آن است که آن ها در فرهنگ کشورمان رسوخ پیدا کرده اند .
وی بیان کرد:کشور چین که از سال 2000 تصمیم گرفت وارد صنعت خودروسازی در عرصه بین الملل شود و برای خود چشم اندازی 30 ساله ترسیم کرد و شرکت های بزرگ خودرو سازی نظیر بنز ، تویوتا و، هیوندای و …. به کشورشان دعوت کردند که در کنار آن ها به ارتقای صنعت قطعه سازی پرداختند و بعد ازآن به کپی سازی خودرو ها روی آ وردند این امر سبب شده که امروز کشور چین به عنواع بزرکنرین تولید کننده خودرو در نیا به لحاظ تعداد ، تیراژ و تنوع خودرو در دنیا شناخته شود این موضوع نشان دهنده آن است که سیاست گذاری ها در این کشور درست بوده است و درکنار آن علاوه بر انگیزه توانستند از نیروی کار خود به بهترین شکل استفاده بکنند.
دکتر سیامک حجت اظهار کرد:در حال حاضر درصنعت خودرو سازی دنیا فعلا جاگاهی نداریم و شناخته شده نیستیم و البته افق های صنعت در داخل کشور به مدیران این عرصه بستگی دارد واینجاست که انتخاب مدیران ارشد ظرف روزهای آینده بسیار حیاتی است. خودرو پراید که در سال 1370 با کیفیت خوب و در محدوده قمیتی یک میلیون تومان وارد کشور شدهم اکنون به رقم 150 میلیون تومان رسیده است و اکثر خودر هایی که در کشور تولید می شوند نظیر زیر مجموعه پژو و پراید نکنولوژی واستانداردهای آن ها مربوط به دهه 90 میلادی است.این امر سبب شده است مصرف سوخت در کشور به بیش از 90 میلیون لیتر رسیده است و به طور متوسط بیش از 10 درصد مصرف جهانی سوخت مصرف می شود و در کنار هدر رفت انرژی های فسیلی، نفتی که می توان تبدیل به مشتقات مختلف کرد وآن را به صنایع تبدیلی برسانیم در خودرو هایی با تکنولوژی 30 سال پیش می سوزانیم و این امر حاصلی جز آلودگی هوا ، کاهش سلامت افراد و آلودگی محیط زیست ندارد.
او گفت :تنها راهی که برای صنعت خودر ایران می توان بیان کرد این است که نزدیک به یک هزار و 800 قطعه ساز در کشور فعال هستند که که 80 درصد آنان از قطعه سازان قابل و با تکنولوژی خوب هستند که متاسفانه از آن ها بهره بردای لازم نمی شود و به واسطه رانت هایی که در برخی شرکت ها وجود دارد سبب شده است بسیاری از قطعه سازی ها تعطیل یا با حداقل ظرفیت کار کنند و این امر مصداق این ضرب المثل فعالان این عرصه است که لذتی که در خرید خارجی وجود دارد در تامین داخل نیست. البته موضوع شرکت‌های دانش بنیان در این حوزه نیز جای خود دارد
او افزود:بهترین راه ارتقای صنعت خودرو این است که مدیرانی در راس کار قرار بگیرند که روحیه خدمت به کشور و قطعه سازان داخلی داشته باشد و پیشنهاد می کنم در یک دوره یکماهه ضرب العجلی تعیین شود که تمام قطعه سازان آن قطعه هایی که در داخل تولید نمی شود را مهندسی معکوس کنند و پس از بازه زمانی استاندارد قطعات به تولید داخلی برسند و ورود هر نوع قطعه از هر کشوری به ایران ممنوع شود چرا که جنین اتفاقی در چین رخ داد و صنعت خودرو سازیشان دچار یک تغییر بزرگ شد
دکتر سیامک حجت تشریح کرد:دومین راهکار ارتقای صنعت خودرو در کشوراین است که‌ با شرکت های خارجی بروز دنیا واردمذاکره شوند و درابتدا از قطعه سازی شروع کنند و پس از یک دوره 3 ساله به دانش ساخت خودر بروز دنیا با پلتفرم های ملی برسیم در کنار آن باید سیاستی در نظر گرفته شود که تا 1401 خودرو سازان داخلی و یا آن هایی که واردات خودرو به صورت ckd انجام می دهند حد اقل 10 درصد از تولیدات خود را به خودرو های الکتریکی اختصاص دهند و و تا پایان بازه زمانی ایستگا های شارژ برقی خودرو در کشور تامین شود
وی افزود:از سال 1370 که تصمیم گرفته شد صنعت موتورسیکلت از حیطه مدیریت دولتی خارج شود سبب شد در 3 سال اخیر موتورسازان داخلی از عملکرد خوبی برخودار بودنند چراکه قطعا مدیریت مردمی خیلی بهتر از دولتی ها بود و عملکرد بهتری داشتند.
دکتر سیامک حجت بیان کرد:دولت جدید باید این را در نظر بگیرد که صنعت خودرو را یک صنعت آزاد در نظر بگیرد و منحصر به چند شرکت دولتی نکند و اجازه دهد همه در این صنعت اجازه حضور داشته باشند
او بیان کرد:از راهکارهایی که قبلا هم ذکر شد که باید حتما با شرکتهای خارجی ارتباط گرفت و خودرو های بروز دنیا را در ایران تولید کنیم اما این به شرط داخلی سازی و ایجاد پلتفرم مشترک است البته همزمان هم باید از شرکت های طراحی روز دنیا وارد کشور شوند و درخواست کنیم که پلتفرم ملی را طراحی کنند و در تولید خودرو های الکتریکی متمرکز شویم
او تشریح کرد:در راستای راهکار و تحول خودرو سازی در کشور باید بتوانیم از مدیرانی که علم بروزی دارند استفاده کنیم و سطح دانش آن ها مطابق دانش روز دنیا باشد و در خودرو سازی های بین المللی دنیا دارای تجربه و سابقه کار مفید باشد ، تحصیلات مرتبط داشته باشند و از افزادی که از بطن جامعه و از نخبگان صنعتی و کسانی که تحصیلات دانشگاهی دارند استفاده کنیم ما چه در خارج ازکشور و چه در داخل نخبگان بسیاری داریم از جمله خانم دکتر توکلی مدير دپارتمان تسلا و جناب دکتر بهزاد خسروی از افراد برجسته در حوزه اقتصاد و صنعت در داخل کشور. البته لازم به ذکر است که مدیران این عرصه می توانند صنعت خودرو سازی کشور را متحول کنند.و اگر چنین خصوصیاتی نداشته باشند نمی تواند تصمیم درستی بگیرند.و این امر در 4 سال گذشته مشهود بوده است.
او اظهار کرد: درمورد مشکل عمده سوخت های خودروهای داخلی باید گفت که در خوش بینانه ترین حالت خودرو های ساخت داخل 5 برابر خودرو های خارجی نسبت به استاندارد جهانی از سوخت استفاده می کند امروزه در یک خودرو بنزینی کلاس a در جهان برای 100 کیلومتر حداکثر 3 تا 3/5 لیتر مصرف سوخت دارد و dv باشد تقریبا مصرف سوخت آن صفر است و اگر این موارد با خودرو های داخلی مقایسه شود درمییابیم که مصرف سوخت آن ها تا چه حد بالا است و از طرف دیگر هزینه های زیادی در آلودگی هوا و بهداشت و درمان ایجاد می کند و بابت هر روز تعطیلی به واسطه آلودگی هوا میزان زیادی ضرر به اقتصاد کشور وارد میشود و در صنعت خودرو سازی کشور به دلیل عدم کیفیت میزان تصادف و فوتی ها از امارهای زیادی برخوردار هستند.
سیامک حجت گفت: در بحث استفاده از سوخت های تجدید پذیر باید خودرو ها را به 2 دسته تقسیم کنیم که دسته اول خودرو های فسیلی و درون سوز و خودرو های پاک است
او تصریح کرد:خودرو های فسیلی یا درون سوز خودرو هایی هستند که از دیزل ، بنزین یا گاز cng یا lpg استفاده می کنند و خودرو های پاک خودرو هایی نظیراثرhev که به صورت 2 سوخت و هم به صورت الکتریکی بود که به واسطه تکنولوژی باتری کمی ضعیف بود و بیش از 50 تا 60کیلومتر امکان حرکت نداشت در 4 سال اخیر تکنولوژی باتری خودرو پیشرفت بسیار سریعی داشت به طوری که اخودرو های الکتریکی در دنیا هم اکنون تا 300 مایل امکان ذخیره انرژی دارند و مسافتی را در حدود 500 کیلومتر به راحتی طی می کنند و میتوانند از برق خانگی برای شارژاستفاده کنند و این خورو در آینده جای خودرو های فسیلی را خواهند گرفت و در اروپا از جمله نروژ، هلند این روند شدت پیدا کرده است و ممنوعیت خودروهای درون سوز روز به روز بیشتر می شود و در برخی مناطق به حدی است که این خودرو ها تولید و وارد نشود.
ایشان توضیح داد :اینکه چرا از نیروهای متخصص در صنعت خودرو استفاده نمی شود باید گفت یک نیروی متخصص و دلسوز برای محیط زیست و صنعت خودرو حاضر نمی شود وجدان کاری خودر به منصبی دهد و به واسطه اینکه نیازی جز خدمت و دعای خیر مردم ندارد قطعا سودجویان نمی توانند از این گونه افراد برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند و از این حیث ضررهای بسیاری به حوزه های محیط زیست، انرژی و منابع زیر زمینی وارد کرده ایم که این حقی برای نسل های آینده است که از بهره برداری نامناسب نفت گرفته تا آسیب زدن به طبعیت پیرامونمان.

نتیجه گیری اینکه
برای پاسخگویی به برنامه های دولت تحولگرا و قوی مردمی باید منابع موجود را تغییر جهت داد تا بتوان به نیازهای
جدید پاسخگو بود. اگرچه بعضی از فعالیتهای ذکر شده توسط ایدرو انجام میگردد، منتهی کافی نیست. ضروری
است متناسب با تحولهای فناوری و نیازهای جدید فناروانه، ایدرو به وظایف اصلی خود که یک سازمان توسعه ایی
است، تغییر جهت دهد. البته موارد گفته شده در حد یک برنامه اولیه است که در صورت تایید به کمک متخصصان
هر حوزه سریعاً تبدیل به یک برنامه میشود.